Nederlands dichter (Barendrecht 28.3.1894-Vrouwenpolder
18.2.1966). Debuteerde in 1920 met Zwerversweelde, lyrische gedichten
met vaak verrassende beelden. In de jaren dertig verscheen van hem veel
poëzie waaruit een sterke sociale bewogenheid spreekt, zoals in zijn sterk
antimilitaristische Aanklacht (1930). Zijn declamatorium De brug die
noord en zuid verbindt (1937) werd bekroond.
Antisemitisme en collaboratie tijdens wo ii devalueerden
zijn schrijverschap. Zijn beste naoorlogse werk is De krans der uren
(1956), waarin het leven van de mens van geboorte tot sterven wordt
verbeeld.
Werken:
Verzen (1923); Canzonen (1923); Mariken van
Nimwegen (1928); Chimera's (1934); De hamer Gods (1952), t.;
De dans met de schaduw (1954), t.; Doorzichten (1961).
Literatuur:
D.A.M. Binnendijk, in Commentaar (1931); M. Nijhoff, in
Verzameld werk, 2 (1961); A. Oosthoek, `Een ellendige kruiper', in
Maatstaf, 18 (1970); G.A. de Kok, `De bretellen van de commissaris:
nogmaals het boek van De Bree', in Zeeuws Tijdschr., 30 (1980).
Auteursrechtelijk beschermd