Abele spelen
Benaming voor vier Middelnederlandse wereldlijke
toneelspelen uit de 14e eeuw, bewaard in het zgn. Hulthemsche handschrift
(Brussel hs. KB 15.589-623): Esmoreit, Gloriant, Lanseloet van Denemarken,
Van den winter ende van den somer.
Over de precieze betekenis van de term abel spel bestaat
weinig zekerheid. Het Middelnederlandse woord abel zou in deze context kunnen
betekenen: geschikt, handig, schoon of kunstig. Ook over datering en
lokalisering, auteurschap, publiek en wijze van opvoeren is weinig bekend.
Taalkundige en enkele geografische gegevens kunnen wijzen op een vrij
oostelijke plaats van ontstaan (Brabant of Limburg); maar voor het overige is
niet eens zeker of de vier spelen aan één auteur moeten worden
toegeschreven, al kan de overeenkomst in thematiek (minne), sfeer (hoofse
cultuur, exotisme), compositie en stijl niet worden ontkend.
De teksten richten zich tot een gemengd publiek bestaande
uit `arme ende rike', `heren vrouwen wijf ende man', maar de enige vermelding
van een eigenlijke opvoering is dat op 14 maart 1412 te Aken door de gezellen
van Diest een `spel van Lanceloet', wsch. het abel spel, werd vertoond. Enkele
tekstuele gegevens impliceren een zittend publiek, andere elementen zouden erop
wijzen dat de opvoeringen binnenshuis plaatsvonden, in tegenstelling tot wat
tot dan toe voor toneel gebruikelijk was.
Zie ook de afzonderlijke teksten.