Vande privilegien ende gerichticheijt van die van Loven.
De privilegien ende gerichticheden van die van Loven zijn vuijter maeten schoon ende vele, ende want daervan, int ierste capittel van desen boecke, van eenighen mentie gemaeckt wordde, en zal hier maer van sommige verhaelt wordden. Ende ierst vande gene bij hertoghe Henrick van Brabant dijen van Loven verleent, anno 1211, waermede hij de stadt Loven de macht geeft een buijten man te mogen poirtre maecken, mits betaelenden aende selve stadt iiij penningen Lovens, eens; dat een iegelijck van stadts schult gedaeght zijnde, zal hebben xiiij daeghen om hem te verantwoorden; soo verre eenich gekijff inde stadt gebeurde, ende den richtere ten aengange quame, ende den twistigen vrede bevoele, die alsdan den vrede brake soude verbeuren c schellingen; die iemanden een kinnebackslach gaven, metter haere toge oft quaelijcken toesprake, soude verbeuren iij stuijvers aenden richtere ende ij stuijvers aen zijne wederpartije; die iemant met scherp geweer gequetsts hadde, soude verbeuren aenden hertoghe x taillien oft zijn hant, ende een iegelijck van zijne medeplegeren souden verbeuren xl stuijvers; die iemanden in zijnen huijse waere versoeckende om te evelen, wert hij doot geslaeghen, die gene die den dootslach alsoo dede, souden vande vrienden quijt zijn, mits aenden hertoghe eens betaelende iiij penningen Lovens; een buijten man, op eenen merckdach, een poirter te Loven slaende, soude verbeuren xlv stuijvers; die met gewelt vuijte vierschaere ginck, zulcx dat het recht daerdoere verachterde, hij soude verbeuren lijff ende goet aenden hertoghe; dat men geen erven en mach verhandelen, sonder oorlove vanden hertoghe; gheen meijere en mach zijnen heere onterven; soo verre een man compt te herhouwen ende kinderen crijcht, soo verre hij sterft ende zijn wijff herhouwt zullen zijn ierste kinderen zijn goet geheelijck genieten; compt iemant te sterven sonder kinderen, zal de lancxstlevende zijn goeden, in tocht besitten, tot zijnen sterffdaege toe, ende alsdan
zalt ten naesten erffgenaemen gaen; maer soo verre hij noot heeft, des bij den gebueren gebleken zijnde, zal hij vande selve goeden mogen vercoopen soo vele om zijne nootdrufte daeraene te genieten; ende dat in deijlinge van erve, de outsten altoos keuse zullen hebben, met vele meer andere poincten.
Anno 1233 heeft hertoghe Hendrick van Brabant dijen van Loven, bij privilegien, verleent, dat, soo verre geviele dat eenich poirtere op shertoghen schult, buijten slants, gehacht wordde oft eenichsints gehandelt buijten schepenen vonnisse, dat de stadt ongehouden zijn soude van allen dienst aenden hertoghe, totter tijt toe dat zulcke misbruijck verricht waere; soo verre een buijten man eenen poirtere schuldich waere, ende daeraff te Loven (innegeroepen wesende) niet en compareerde, dat geen poirtere alzulcke en soude mogen herbergen, sonder de stadt daeraff conde te doene, op pene van selve inde voers schult gehouden te sijne-, ende oft de hertoghe (de clachte van desen ontfangen hebbende, alsulcken buijtenman niet en bedwonge den poirtere te voldoene, dat, in dijen gevalle, den Commoengemeijeren geoorloeft souden zijn, tvolck met clockslaege ter merckt te roepen, ende tot zulcx buijtemans woonighe te leijden, ende heuren wille met zijne goeden doen, opde verbeurte van v schellingen voerden poirtere, die ten clockslaege niet en quame, ende van xx schellingen
Auteursrechtvrij