Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594
(1880)–Willem Boonen– AuteursrechtvrijCarolus Magnus, Den vijfentwintichsten Hertoghe van Brabant.Den vijfentwintichsten hertoghe van Brabant es geweest Carolus MagnusGa naar voetnoot1, de sone van Pippijn den derde, Hij was ooc keijsere ende coninck van Vranckerijck. Zijne huijsvrouwe was genoempt Huldegarde, daer aen hij wan iij sonen te weten: Lodewijck, die hertoghe van Brabant wert, Pippinus, coninck over Italien, ende Carolus, coninck over Aquitanien. Zijne ije huijsvrouwe was genoempt Fastrada, dochtere van den Graeve Rudolphus van Franckelant, daer aen hij gewan ij dochters Theodoreta ende Hiltrudis. Zijne iije huijsvrouwe was Lutgarda, sonder kinderen gestorvenGa naar voetnoot2. Hij begonst te regneeren anno 768, ende wert keijsere van Roomen anno 802, ende wan het heijliege landt van Jerusalem, ende bracht ons lieffs Heeren croone van daer tot Parijs, met eenen vande iij naegelen, een groot deel van ons Heeren cruijce, ende den sweetdoeck van Veronica, daer ons heeren aenschijn inne staet, met onser L. Vrouwen hemde, dat nu t'Aecken es; hij gaff de kercke van Roomen vele rijckdommen; hij verdreeff de Sarasijnen vuijt Spaegnien, tot int vuijterste van Grenaden, ende vuerde oorloghe tegens Desiderium, eenen coninck van Lombardijen, ende een groot vijant vanden Paus; hij stichte alsoo vele cloosters alser letteren zijn inden A.B., metten gelde dat hij vuijt Spaegnien bracht, ende gaff elcke eene lettere van goude, weert zijnde hondert pont Tornoijs; hij dede de groote schole te Parijs leggen, die van Athenen te Roomen comen was; hij was xiij jaer keijsere, ende xlvij jaeren hertoghe van Brabant ende coninck van Vranckerijk; hij sterff t'Aecken, doen hij oudt was lxxij jaeren, int jaer ons Heeren 815, ende leet begraeven in onser L. Vrouwen kercke aldaer, de welcke hij selve gesticht hadde. Op zijne sepultura staet aldaer: Caroli Magni christianissimi imperatoris romanorum corpus sub hoc sepulcro conditum jacet. Obijt anno 815 quinto calend. februarij. (Libro magno cronicorum, folio 168). |
|