Zangen van hoop

[p. 81]

Ik lig zoo stil

Ik lig zoo stil aan u als kind aan moeder,
mijn doode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruischen als water zoetkens doet er.

De sterren bloeien langs haar zilvren baan
en blinken met het licht van duizend glanzende oogen,
de heemlen om hen, als heerlijk hooge toogen
van blauw-zwart marmer welvend staan.

Daar is geen lichten en daar is geen vrede
dat ik mij denken kan, lief, zonder u
de uren, dagen, weken, weven om u nu,

en als zij uw niet zijn, zoek ik haar reden.
Mag zoo mijn leven bij uw hart vergaan:
mag 'k in uw oogen 't laatste licht zien staan.