Zangen van hoop

[p. 77]

Zangen van hoop

[p. 79]

Zou ik?

Zou ik de morgenzon niet prijzen:
goud en blank schijnt zij de grijze
nevels van de heemlen heen
en haar goudglans straalt alleen.

Zou ik uwe lach niet prijzen,
gouden, blank, schijnt zij de grijze
nevels van mijn heemlen heen
en haar glanzen zie 'k alleen.

Donker was om mij en kommer
als in bosch in 't zwarte lommer
bij grijze trieste bui kan zijn:
enkel leed en wee en pijn.

Nu is alles weer verdwenen!
alle grauwheid is verschenen,
stralen doet gij, zonne mijn,
en ik strale in uwen schijn.