Delfs Cupidoos schighje
(1652)–Arnold Bon– Auteursrechtvrij
[pagina 223]
| |
Geheuggenis te doen, wiens Iaren dat dan resen,
VVert met yet groens begist dat uyt de aerden seegh;
En steldent teer gewas een Voorbeelt van de Menschen,
Om dat hen frisse glans seer haestelijck verdort;
En met eerbiedigheyt haer langer leven wenschen,
Hen Ziel in Zaligheyt als 't leven is gekort:
Vriendinne wijl de plicht, ons eyscht u toe te dragen
Soo clanigh hertsen wensch, door slegt gerijmde pen,
VVy bidde soete Maegt, ey latet u behagen,
'k Toon mijn genegentheyt, u slaef ick stadig ben.
Noyt Iaarigh Taart, Was ons soo waart. Bon: is goet. |
|