Delfs Cupidoos schighje
(1652)–Arnold Bon–
Auteursrechtvrij
[pagina 160]
| |
Stem: Wat baat het minnen, sonder weder-min.
Frederik.
HOe lang is 't heden // schoone Iuliaan,
Doch wel geleden // dat gy hebt voldaan
Op roode tipjes // duizentmaal gekust,
Van zoete lipjes // onze minnelust?
Juliane.
't Was toen u woorden // en geveinsde Tong,
Mijn hart bekoorden // en tot kussen dwong.
| |
[pagina 161]
| |
't Was toen de vlamme // van u geile Ziel,
Mijn tegen quam, en, in mijn armen viel.
Wat hebt gy strikken // listig uitgeleit,
Om te verstikken // mijn onnozelheit.
Hoe kost gy vleiden // midden in die vlam,
Die strak na 't scheien // by een ander quam.
Frederik.
Neen Iuliane // denk vry dat mijn Min
Haar eerste tranen // offert mijn Goddin:
Geen Liefde, sweer ik // dat van Iuliaan,
Zal 't hart van Fredrik // in haar vlamen braan.
Juliane.
Ik acht geen Eeden // die een Minnaar doet:
Zo vaak vertreden // met een losse voet.
| |
[pagina 162]
| |
Zo lang de dagen // zijn van Iuliaan,
Zal haar u klagen // tegen 't harte staan.
FIN. N.v.A. 't Is hart. |
|