Delfs Cupidoos schighje

[p. 108]

Bruyts-lofs Gesang.

Voys: Nu sich ondanchbaer toont, &c.

GElijck den dau geurige Roosjes,
Beswalckt, beswangert, met dertel nat;
Gelijck de Zonn' de versse Bloosjes,
Doet buygen, en suygt weer, yder Bladt:
Gelijck Natuyr dan weder Bloemtjes soet,
Door Zonn' en Dau op Ieugde tuyntjes voet!
Een Levens Ziel, in Levens Wellust brengt,
Wanneer haer Blos is met Christal vermengt.

2. Schept even ons Geesje oock soete lachjes,

Als ons Geliefde haer Lipjes rept,
Wiens Roos gebloey, en geurige krachjes,
Staeg Heyligen-dau en Nectar leyt,
Wat soeter Wellust-prickel kreegh de Ziel,
Als eens het dertel Oogh daer in verviel,

[p. 109]

 

Ha mocht ick soo'n Engel haer Zonne zijn,

 

Ick sooch my voll' op Clipjes van Robijn.

 

3. Geluckig dan Bruygom die nu sult genieten,

 

De zalige soetheyt en Amb're geur:

 

Wel laet dan u vlammende straaltjes schieten,

 

In't innichst van 't gansch Bruyts Bloemtje deur,

 

Geluckig Bruytje, sluyt u Blaetjes niet

 

Wanneer u Bruygoms Zonn' zijn schijnsel schiet,

 

Maer Cropt hem heel sagjes met wolckjes in,

 

En viert soo 't Heyligdom van Cipres-min.

FINIS.

Dat's Bon.