Delfs Cupidoos schighje
(1652)–Arnold Bon– AuteursrechtvrijStem: Wel hoe Bresilida.TOen my de lust beving,
Met Swijn spriet, pijl en kling,
Het schuw gediert // dat door de Bosschen swiert,
Door 't hart te jagen, of in 't warrig net,
Bleef ik gevangen // in strikken hangen,
Pan my uitgezet.
| |
[pagina 75]
| |
2. Een overwoede Leeuw
Zich melde met een schreeuw,
En dreef my heen // zijn treden na te treen:
Maar mits het weelig groen mijn lopen schon,
Is hy mijn oogen // in 't bosch ontvlogen,
Aan een waterbron.
3. Ik zie al zuchtend toe,
En voel mijn leden moe,
Ja door de Jacht // schier 't einden aan gebracht.
Ik leg my onder linde-takjes neer,
En zoek aan 't stroompje // een Minne-droompje,
Tot verquikking weer.
4. My dacht de God van Min,
In schijn van Herderin,
Zeer vuurig keek // aan deze Water-beek:
Hy had een pijltjen op zijn taaie boog,
Of hy de harten // met Minne-smarten,
Onvoorzien bedroog.
5. Ach pijltje, dat zo duur
| |
[pagina 76]
| |
My staat, en eeuwig vuur
In 't harte stookt // dat van die vlamme rookt,
Ach jagen, dat my jaacht in eigen strik!
Adieu mijn vryheit, Adieu mijn blyheit,
In een oogenblik.
Den Iager Iaacht, tot dat hy, onbewust van Iagen,
Zich Iaacht in't warre-net van eeuwig duurent klagen,
De Iaachster, die hem Iaacht, maakt dat hy al Zijn heul,
Bejagen moet in't hart, en 't Iagen van Zijn beul.
N.v.A. Leef in Liefde. |
|