Delfs Cupidoos schighje
(1652)–Arnold Bon–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
Vois, Nu sich ondanck-baer toont &c. Of Sarabande.LAest Jupiter met liefde ontsteken,
Op Io die suyv're schoone Maegt:
En is doe van zijn Throon geweecken, En heeft haer Schoonheyt na gejaegt:
Hy liep, en riep, ach! schoonste vlugt doch niet,
Ick bid vertoeft op dat ick vreugt geniet,
Van uw' Lipjes en u soete Mont
Waer mee ghy hebt mijn God'lijck hert gewont.
| |
[pagina 7]
| |
2. Maer Io afkeerig van dees reden,
En liet haer vlugten geensins af:
Sy acht geen smeecken noch gebeden,
Maer voer veel liever in het graf,
Dan dat haer Maegde-eer sou sijn gerooft,
En dat haer glans van hem sou zijn verdooft,
Want noyt en woonde in haer gaile-min
En van oncuysheyt wast een Viandin.
3. Als sy dus waende hem te ontvlieden,
Soo wert het licht van haer gerooft,
Door duyster die Iupiter deed' gebieden
Te dalen: en soo d'aerd' verdooft,
Soo dat dees Maegt doe was in zijn gewelt,
En heeft haer cuysheyt doe ter neer gevelt,
En heeft zijn vlamment hert by haer geblust
Zyn vuyl en gail-gemoet was doen gerust.
A. Bon n'est jamais mal. |
|