Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

(1645)–Guilielmus Bolognino– rechtenstatus


Ander.
Op de wijse: Iesu corona virginum. O Wereldt u bedrogh is groot, Daer ghy de ziel me brenght ter doodt, Den helschen brandt becomen doet, Verliesen een oneyndich goedt. Bedrieght ghy niet den mensch wel seer Met uwen valschen schijn van eer? Die wordt van alle man ghedient Met groote moet om roock en windt. Die ghy soo achtbaer hebt ghemaeckt, Dat jonck en oudt daer soo nae haeckt, En die met ziel-verlies betracht, En boven sijnen Schepper acht. Soo seer betooverd' ons verstant, Dat 't hert daer aen soo blijft verpandt, Soo seer wort uwen niet besint, En als een meeste goedt bemint. Daerom is 't dat soo boven maet Van ons betracht wordt hooghen staet, Daerom vergeert men ghelt en goet. En alle moeit' daerom men doet. Om eens te houwen groote pracht, En dus allom te zijn gheacht,
[pagina 527]
Terwijlent dat ons daerom meer, Met 't hemelsch heyr, versmaet den Heer, Ontoovert dan u ooghen, mensch, En kent eens uwen sotten wensch, Kent door Godts licht den snooden niet, Daer ghy in all' u werck op siet Den schijn kent, en de ware eer Die u bereyt heeft Godt den Heer, En door de deught na dese staet, En hare schaduw' salich haet. O goeden Godt, die ons ghesicht Met uwen strael alleen verlicht, Die waerheyt ons doorkennen leert, Tot haer ons hert met liefde keert.