Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: O ma Silvie, quoy que l'envie. Wie sal ons leeren // Monicam eeren?
| |
[pagina 370]
| |
 Allen haer deughden // singhen met vreughden?
Aen haeren soon die heeft het zielen leven
Door over-vloedighe tranen ghegheven.
WIe sal ons leeren // Monicam eeren?
Allen haer deughden // singhen met vreughden?
Aen haren soon die heeft het zielen leven
Door overvloedighe tranen ghegheven.
Wie sal haer duchten // claghen en suchten,
Den druck vermonden // over sijn sonden,
De menichvuldicheyt van haer ghebeden?
Te groot ghewelt aen den hemel die deden:
Die inghenomen // 't hert Godts, becomen
In swaer misdaden // hebben ghenaden
Tot sulck' een viericheydt in het bekeeren,
Daer wy van loven den Heere der heeren.
Hier heeft ghebleken // hoe seer ontsteken
Dat was van binnen // haer vier der minnen,
Met Augustino dat haer oock doen blaecken,
Naer Godts gheniet heeft soo wonder doen haecken.
O wat ghenuchten // virieghen suchten
Baerde hen 't samen // 'tinnich vermanen
Van 't hemelsch Syon en van all' haer vreughden,
Die in 'nen voorsmaeck soo seer hen verheughden.
Nu is ontfanghen // nae hun verlanghen,
't Goddelijck wesen // nu heeft ghenesen
| |
[pagina 371]
| |
Godts teghenwoordicheydt hun liefdes wonden,
't Hert, nu noodtsaeckelijck aen hem ghebonden.
Wilt in u vreughden // Spieghel der deughden,
Tot ons allenden // d' ooghen nu wenden,
En Godt (die gh'oock hebt uwen man ghewonnen)
Bidt dat hy ons me sijn gratie wil jonnen.
|
|