Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[p. 363]

Van de Heilighe Moeder Theresa.

Op de wijse: Flotte mon cher amis.

Teresa wonder Maeght,
Godt hebdy seer behaeght
Met alderhande deughden,
Daer hem oock al te seer
Godts gheesten in verheughden,
Hem in u loofden seer,
Hem in u loofden seer.

THeresa wonder Maeght,

Godt hebdy seer behaeght

Met alderhande deughden,

Daer hen oock al te seer

Godts gheesten in verheughden,

Hem in u loofden seer.

'Nen schoonsten Seraphien,

Vierigh van u ghesien,

Heeft 't hert u heel doorsteken

Met eenen gulden schicht,

[p. 364]

 

Van vreught en pijn besweken,

 

Meer dat aen Godt verplicht.

 

 

 

O wonde vremt van aerdt,

 

Wat sucht hebt ghy ghebaert?

 

Theresam gh' ebt doen blaecken

 

Als eenen Seraphien,

 

Soo wonder haer doen haecken

 

Om d'aenschijn Godts te sien.

 

 

 

O woud' die uwen brant,

 

Verspreyt hebt t' alle kant,

 

Haer d'Orden doen herstichten,

 

Van ruym die maecken nauw,

 

Met schriften die verlichten,

 

Verduystert nu en lauw.

 

 

 

O Maeght, hoe seer aen u,

 

Door u weldaden nu,

 

De werelt is verbonden,

 

Die door u kinders haer

 

Trect uyt het graf der sonden,

 

Godt maect haer openbaer.

 

 

 

Hoe dickwils hier den Heer,

 

Verlieft op u te seer,

 

Quam hem aen u verthoonen,

 

Om dus u liefdes vier

 

Met liefde te weerloonen,

 

Soo ghemeyn met u hier.

 

 

 

Die u oock heeft verclaert,

 

Dat ghy heel sijne waert,

 

Dat hy heel toe u hoorde,

 

Die wetens oock hem noot

 

In 't minste hier verstoorde,

 

Ghetrouw tot in de doodt.

 

 

 

Tot dat u soo onstelt

 

Heeft liefdes groot ghewelt,

 

Dat sy u heeft doen sterven,

 

U, die soo langhen tijdt

 

Den Bruygom niet kost derven,

 

Daer gh' eeuwich by nu zijt.

 

 

[p. 365]

 

O Seraphinsche Maeght,

 

Sorgh voor u dienaers draeght

 

Dat s' oock in liefde blaecken,

 

Door u ghebedt ons doet

 

In allen eeuwen smaecken

 

Met u 't oneyndich goet.