Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[p. 335]

Van de Heilighe Maghet ende Martelersse Lucia.

Op de wijse: Languissant au bor du Loire.

Een seer kloecke Maeght ontspringhen
Uyt den slaep mijn Muse doet,
't Is Lucia, diese singhen,
Prijsen doet haer trouw ghemoedt
In het strijden tegen 't vleesch,
In het sterven sonder vrees.

EEn seer cloecke Maeght ontspringhen

Uyt den slaep mijn Muse doet,

't Is Lucia, diese singhen,

Prijsen doet haer trouw ghemoedt

In het strijden teghen 't vleesch,

In het sterven sonder vrees.

Die op 't smeecken, noch op 't dreyghen

Van den Rechter heeft ghepast,

Die haer 't hert meer op de steyghen,

Aen den Heer ghehecht soo vast.

In haer cloeckheydt die verblijdt,

Haer doen winnen heeft den strijdt.

[p. 336]

 

Die haer, doen sy werdt ghetoghen

 

Nae een schandelijck bordeel,

 

Heeft ghehouden onbewoghen,

 

Om te blijven in 't gheheel,

 

Op haer plaets soo vast ghestelt

 

Teghen alle aerts gheweldt.

 

 

 

Waerom oock om haer, bestreken

 

Met peck, en met brandich smout,

 

Heeft Paschalis doen ontsteken

 

Vier met menichvuldich hout;

 

Waer s'in bleef gansch ongheschendt,

 

Met een oogh tot Godt ghewendt.

 

 

 

Tot dat, naer verscheyden lijden,

 

Haer de keel doosteken werdt,

 

Waer gheeyndt door werdt haer strijden,

 

Met een aldervromste hert,

 

Naer dat sy gherusticheyt

 

Aen Godts kerck eerst had voorseyt.

 

 

 

O Lucia, die daer boven

 

Nu soo heerlijck zijt ghecroont,

 

Waer u 's Heeren gheesten loven,

 

U bermerticheydt ons thoont,

 

Weirt van ons door u ghebedt

 

Al wat nae de ziel ons let.