Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino– AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 332]
| |
Die ghy soo vierich hebt bemint,
Nacht en dagh met trouw ghedient,
Door't lijden en door suyverheydt
Hebd'u een dobbel croon bereyt.
All' u tanden met groote pijn
U uytghetrocken zijn.
Ghedreyght met 't vier, dat branden seer,
Wert ghy daer door ontsteken meer,
En liept met wel bedachten sin,
En spronght daer snel in 't midden in.
Heel verschrickt was doen alle-man,
Verwondert seer hier van,
Dat ghy nae 't vier liept oock met vreught,
In een soo strenghe doodt verheught,
Met vreught, die oock noch vier noch vlam
Uyt 't tonverwonnen hert u nam.
'tVier der liefden verwon den brandt,
Die neep aen alle kant,
Tot dat uyt 't lichaem uwen gheest
Vloogh suyver tot de hoochste feest:
Waer ghy met een te soet gheniet
Den Bruygom t' allen eeuwen siet.
Maer van daer u oogh op ons slaet,
In noodt ons by daer staet,
Vercrijght ons 't hemelsch minne-vier,
Dat wy u liefde volghen hier,
Op dat wy met u t'alletijdt
Godt sien met een volmaeckt jolijt.
|
|