Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[p. 246]

Van den Heilighen Augustinus Bischop, ende Leeraer van de Heilighe Kercke.

Augustinus, wonder licht,
Van heel de Kerck gheweest des Heeren
Heeft wel seer haer in 't ghesicht
Ghebrocht de duyster Christi leeren.
Gheeft aen Augustino lof,
Die blinckt nu in 't hemelsch hof.

AUgustinus, wonder licht

Van heel de Kerck gheweest des Heeren,

Heeft wel seer haer in 't ghesicht

Ghebrocht de duyster Christi leeren.

Gheeft aen Augustino lof,

Die blinckt nu in 't hemelsch hof.

Tot een baeck die hier ghedient

Heeft aen de alderhoochste scholen,

Door sijn schriften nu men vindt

't Ghen' in de Godtheydt was verholen.

Gheeft aen.

[p. 247]

 

Langh had hy in duysternis

 

In Manichei feyl ghesteken,

 

Die van hem verwonnen is,

 

Door sijn gheleertheydt is besweken.

 

Gheeft aen.

 

 

 

Langh oock in onsuyverheyt

 

Heeft hy gheleghen seer verslonden,

 

Maer, door ghenaden hem bereyt,

 

Hem wonderlijck Godt heeft onbonden.

 

Gheeft aen.

 

 

 

Maer hoe seer daer naer ghebrant

 

Heeft hy in't hoochste vier der minnen,

 

Hoe seer is sijn hert verpant

 

Gheweest aen Godt met alle sinnen.

 

Gheeft aen.

 

 

 

Hoe seer was sijn hert altijdt

 

In hooch ghebedt tot Godt verheven,

 

Hoe seer heeft hem hier verblijt

 

Den voorsmaeck van het eeuwich leven.

 

Gheeft aen.

 

 

 

Och hoe heeft hy hier ghehaeckt

 

Eens van het vleesch te zijn ontbonden,

 

Die, soo seer in 't hert gheraeckt,

 

Besweeck van liefdes diepe wonden.

 

Gheeft aen.

 

 

 

O verheven Christi vrindt,

 

Slaet eens op ons u oogh beneden,

 

Ons by Godt tot voorspraeck dient,

 

Tot hem ons brenght door u ghebeden.

 

Gheeft aen.