Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Quand ie voy ta gorge ouverte. Muse gaet u stem versoeten,
Want wy nu de hooghste deught
Prijsen van Lambertus moeten,
Singhen sijnen lof met vreught.
Lof zy Godt
| |
[pagina 232]
| |
in sijnen vrint,
 Die soo trouw hem heeft ghedient.
MUse, gaet u stem versoeten,
Want wy nu de hoochste deught
Prijsen van Lambertus moeten,
Singhen sijn lof met vreught.
Lof zy Godt in sijnen Vriendt,
Die soo trouw hem heeft ghedient.
Van den Coninck die ghedreven
Uyt het Bisdom van Maestricht,
Heeft tot Stavlo sich begeven,
Waer hy scheen als een groot licht.
Lof zy Godt.
Waer hy nedrich heeft gaen leven
Onder de ghehoorsaemheydt,
In den Bischops graet ghebleven,
Tot den Abts ghebodt bereyt.
Lof zy Godt.
Die hem, met gheen ander kleeren
Als met een van haer, (gheset
Heel 'nen nacht voor 't Cruys des Heeren)
Heeft doen houden sijn ghebedt.
Lof zy Godt.
In den herden vorst gheploghen
Wert die swaer ghehoorsaemheydt,
Van den Noorden windt door vloghen,
't Hert had hy van Godt verbreyt.
Lof zy Godt.
Door Pepijn werom verheven
Tot Maestricht in eersten staet,
Heeft hy vry bestraft sijn leven
Teghen sijnen echten staet.
Lof zy Godt.
| |
[pagina 233]
| |
Waerom hy oock doodt gheslaghen
Van de bysits broeder is,
Maer de Moorders Godt quam plaghen,
Straffen dit quaet feyt ghewis.
Lof zy Godt.
Sijn doot lichaem oock ghedreven
Van hem alle bysit heeft,
Dat nochtans den kus sich gheven
Liet al dat wel had gheleeft.
Lof zy Godt.
O Lamberte, ons verwerven
Van d' oncuysheydt wilt den haet,
Dat wy wenschen eer te sterven,
Dan te doen die vuyl misdaedt.
Lof zy Godt.
|
|