Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 221]
| |
Op de vvijse: U woorden overblijde. Hoe vremt was't u t'aenschouwen,
Laurenti, vroomsten helt,
Doen gh'u soo cloeck bleeft houwen
Op roode kol' ghestelt,
Den rooster en het vier
U roosen waeren hier.
HOe vremt was't u t'aenschouwen,
Laurenti, vroemsten helt,
Doen gh'u soo cloeck bleeft houwen
Op roode kol' ghestelt,
Den rooster en het vier
U roosen waeren hier.
Ghenoech ghy nu ghebraden
Hebt den Tyran gheseyt,
Dat hy van u versaden
Sou zijn bloedt-giericheydt,
U vleesch verslinden sou,
Die 't hert verwinnen wou.
Hoe seer het vier der minnen
| |
[pagina 222]
| |
Verbranden u ghemoedt,
Met alle cracht en sinnen
Ghehecht aen 't eenich goedt,
Dat ghy dus hebt vermant
Den wreeden aertsen brandt.
Doen 't vet smolt van u leden
Met een te groote smert,
Van liefde meer bestreden
Smolt u gheluckich hert,
O wonder graties cracht
Groot boven ons ghedacht!
Wat sal ons doch verwinnen,
Als Godt ons soo versterckt?
't Ghen' wy om hem beghinnen,
In ons hy trouwich werckt.
Gheen lijden oft verdriet,
O ziel, hier dan ontsiet.
Daerom, Laurenti, 'tlijden
En was u maer ghenucht,
Verbrant aen alle zijden
Liet ghy niet eenen sucht,
O wonder vroomen helt!
O liefdes groot ghewelt!
Het lichaem is besweken,
Verwonnen van den brandt,
Maer uyt u Ziel gheweken
Vloegh nae 't gheluckich landt,
Daer is 't dat sy gheniet
De croon voor haer verdriet.
Wilt ons doch oock verwerven,
Door u ghewenscht ghebedt,
De werelt soo te sterven,
Te leven nae Godts wet,
Dat ons oock zy bereyt
De blijde eeuwicheydt.
|
|