Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino– AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Non moriro crudel no, no.
Bartholomaee grooten vriendt
Van Godt, soo trouw van u ghedient,
G'hebt IESVS naem seer wijt verbreyt,
Den wegh tot 't eeuwigh rijck bereyt,
De Indiaense duysternis
Verclaert door uwe leeringh' is.
BArtholomaee grooten vrindt
Van Godt, soo trouw van u ghedient,
G'hebt Iesvs naem seer wyt verbreyt,
| |
[pagina 208]
| |
Den wegh tot 't eeuwigh rijck bereyt,
De Indiaense duysternis
Verclaert door uwe leeringh' is.
Wat pijnen hebdy onderstaen,
Van lijden altijdt onvoldaen,
Die, van de voeten tot het hooft,
Gheweest zijt van u vel berooft,
Die hebt met vreught de doodt aenveert,
U bloedt vergoten door het sweert.
D'oen gh' in Armenien gheleert,
Den Koninck hadt daer oock bekeert
Met sijn ghemale, en daer by
Noch twelf steden, die ghy bly,
Door menich teecken daer ghevrocht,
Tot Iesvm Christum hadt ghebrocht.
U lichaem heeft oock naer u doodt
Ghedient tot bystandt in den noodt,
Ghenesingh dickwils 't heeft ghewerct,
't Gheloof, van u gheplant, versterckt.
Waerom dat oock besoght is seer,
Verheven met de grootste eer.
'Nen trooster gh' oock in droefheyt zijt,
Soo dickmaels die oock hebt verblyt
De Moeder Anna, die nae u
Is byghenaemt, de welck' oock nu,
Naer een te seer volmaeckte deught,
Gheniet met u de hoochste vreucht.
Staet ons door u ghebedt oock by,
Op dat wy, van misdaden vry,
In Godt hier moghen zijn verheught,
Want ghy by hem te veel vermeught,
Verkrijght ons 't eeuwich glories licht,
Godts aenschijns heuchelijck ghesicht.
|
|