Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 106]
| |
 Maer oorloft dat ick aerd' en stof,
Mede singh', Mede singh uwen soeten lof.
O Ioseph, man van grooter eer,
Voester-vader vanden Heer,
U verheft den Hemel seer,
Maer oorloft dat ick, aerd' en stof,
Mede singh, Mede singh uwen soeten lof.
Godts Bruydt heeft u de Maeght soo reyn,
'sVaders naem en Soon, nu kleyn,
Ghemaect met Godt ghemeyn:
Waerom u alle 't hemelsch hof
T' allen eeuw, t' allen eeuw geeft den hoochsten lof.
Hoe seer zijt ghy van Godt bemint,
Dat ghy u den Bruygom vindt
Van een Maeght, die u dat kindt,
Van Godt bevrucht, maeght heeft ghebaert,
Dat ghy nu, dat ghy nu met jolijt verwaert.
Dat ghy nu op u armen draeght,
Dat u alle noodtjens cleaght,
Die van als hem hier versaeght,
Hem, die aerd', hemel onderhout,
Met een woordt, met een woordt eer tijdts heeft ghebouwt.
Hoe groot, hoe groot is u wellust,
Die nu all' u liefde blust,
Soo ghemeyn den Schepper kust,
Die u dan oock omhelst soo soet,
Alle vreught, alle vreught u ghenieten doet.
| |
[pagina 107]
| |
Hy, die 't op aerd' al maect ghesont,
Aen u lippen t' alle stondt
Druckt den aldersoesten mondt,
Druckt 't sijn aen u gheluckich hert,
En verbant, en verbant daer uyt alle smert.
O soet gheniet van sulck een vrucht!
Die den hemel schenckt ghenucht,
Vry de werelt maeckt van sucht,
O soet gheselschap van een Maeght!
Die dit kint, die dit kint op haer armen draeght.
Hy, die 't al met een woordt vermach,
Wenscht uyt lief'd' u goeden dach,
Staende onder u ghesach,
Wiens liefd' en wenschen zijn vol cracht,
Sijnen will', sijnen will' is te samen macht.
Hoe seer groeit ghy altijdt in deucht,
In den Heer soo hooch verheucht,
Die by u sijn jonghe jeught
Verslijt met stichtingh boven maet,
Die u voor, die u voor in volmaecktheyt gaet.
O Voester-vader van dit kindt,
Voor u sonen ons bemint,
In den noodt tot vader dient,
Den soetsten Iesvm tot ons wendt,
Dat hy ons, dat hy ons ghev' een salich endt.
|
|
