Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de vvijse: O herderinne. O Hof van deughden,
Fonteyn van vreughden,
| |
[pagina 4]
| |
 Met wat groot jolijt
Heeft u comst den mensch verblijt,
Comst verwacht soo langhen tijdt.
Lof zy u, reyn Maeght,
Die Godt soo behaeght,
In u hert ons draeght.
O Hof van deughden,
Fonteyn van vreughden,
Met wat groot jolijt
Heeft u comst den mensch verblijt,
Comst verwacht soo langhen tijdt,
Lof zy u, reyn maeght,
Die Godt soo behaeght,
In u hert ons draeght.
Ghy zijt de Moeder,
Die onsen broeder
Heeft den Heer ghemaeckt,
Daer de mensch, ghewont en naeckt,
Heeft soo langh seer nae ghehaeckt.
Lof zy u.
Van u ghetoghen,
Van u ghesoghen
Is het weerdigh bloedt,
| |
[pagina 5]
| |
Dat ons all' verlossen moet,
Dat ons coopt het hooghste goedt
Lof zy u.
Ghy vult met vreughden,
Verciert met deughden
Onse herten all',
Ghy behoedt ons van den val,
Troost ons in dit tranen dal.
Lof zy u.
Dus w' u gaen minnen
Met alle sinnen,
Die soo ons bemint,
Die ons door u heyligh kindt
Tot een deur des hemels dient.
Lof zy u.
Wilt ons doch leeren
Nae weerd' u eeren
Met het heel ghemoedt,
Vierich u beminnen doet,
Schoon en boven maten soet.
Lof zy u.
Wilt ons verschoonen,
Wilt ons bethoonen
Dat gh' ons Moeder zijt,
Door u kindt ons al verblijt,
Ons door hem ghebenedijt.
Lof zy u.
Tot u ghecomen,
Tot u ghenomen
Die oot heeft de vlucht,
Wel haest hy ghenoot de vrucht,
Pres' u goedtheydt met ghenucht.
Lof zy u.
Dus boven maten
De duyvels haten
U, soo groot van macht,
Waerom Sathan altijdt cracht
Ons t' ontnemen uws ghedacht.
Lof zy u.
| |
[pagina 6]
| |
Op u 't betrouwen,
Naest Godt, 'tbehouwen
Is van ons gheslacht,
Niemandt, daer u oogh op acht,
Hulp van Godt om niet verwacht.
Lof zy u.
Wat sal ontbreken
Hem, die ontsteken
Hier met liefdes brandt
Is tot u? want t' allekant
Hem is me uws Soonens handt.
Lof zy u.
|
|