Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[p. A2r]

Tot den goedtvvillighen leser.

BEminden Leser, Ick heb u desen Gheestelijcken Leeuvvercker bereydt, op dat ghy na den gheest soudt moghen naervolghen den naturelijcken Leeuvvercker, die al singhende klimt op na den hemel. Hier toe sal hy u voor 't eerst behulpsaem zijn door de Mysterien oft Verborghentheden van onsen Salichmaecker Iesus Christus, ende van sijn ghebenedijde Moeder, de vvelcke Mysterien daer oock soodanighlijck vvorden verclaert, dat veel goey Religieusen, ende andere Godt-vruchtighe zielen, daer bequaem stof voor hun meditatien in hebben ghevonden. Het tvveede deel sal u tot het selve klimmen vervvecken door den lof van de HH. enghelen, ende der Heyligen, vvelcker heyligh leven ende martelien in hun lof-sanghen vvorden uytgedruckt. Het derde deel sal daer oock seer dienstigh toe zijn door de liedekens van 't geloof, hope, liefde, ende eenige andere deughden, ende sonderlingh door die van 't verlanghen tot Godt, ende tot den hemel, die daer oock in

[p. A2v]

beschreven is. Oock ghelijck het ghebedt is een opklimminghe van den gheest tot Godt, soo sullen u meest alle de liedekens tot dese opklimminghe vervvecken, als vvelcke ick ghemeynelijck eynde met een ghebedt, behalven datter vele niet dan ghebeden en zijn. Seer sal oock dienen allen 't ghene dat vvy daer grondelijck hebben van de ghenoechsaemheydt Godts, ende van de onghenoechsaemheydt der creaturen ende van de ydelheydt van de vvereldt, sonderlingh fol. 448. VVant vvat kan den mensch lichtelijcker aftrecken van de creaturen, dan dat hy diep insiet ende vvel bevroeyt, dat hy altijdt soeckt voldaen, en in rust des herten te zijn, en dat hy dese rust buyten Godt te vergheefs naerloopt, ende dat de ziel niet ghevredight en kan worden, dan door de omhelsinge van Godt? Dit groot profijt van de ziel heeft my dieper doen ingaen in dese leeringhen: het welck sullen door Godts gratie ondervinden de ghene die de selve sullen ghebruycken, sonderlingh van joncks af. Want ghelijck den mensch alsdan het bliendtste ende het kranckste is na de ziel, soo heeft hy dan oock het aldermeest van doen het licht, dat hem

[p. A3r]

ghenoechsaem thoone het vvaerachtigh eenigh goedt, om daer naer staen, ende den valschen schijn van 't goedt, om hem te verachten. Veel andere profijtelijcke leeringhen, noodtsaeckelijcke oft dienstighe tot de salicheydt, suldy in desen Gheestelijcken Leeuvvercker vinden: ghebruycktse tot dien eynde, ende gheeft Godt alleen van alles de glorie, ende bidt voor my.