Haags duet

Maandag 27 juli

In alle vroegte naar het Binnenhof om een stand-upper voor de ochtend-journaals te maken. Nadat we het onderwerp naar Hilversum hebben gestraald, ga ik met de cameraploeg terug naar het Binnenhof.

Om halftien arriveren de onderhandelaars (Bolkestein nukkig, De Graaf opgeruimd, Melkert zorgelijk) en begint opnieuw het wachten. Tijd om de kranten te lezen. Het ad pakt inderdaad fors uit over de onvrede in de vvd over de voorlopige ministersverdeling, De Telegraaf wijdt er ook een bericht aan, Trouw opent pagina 3 met een beschouwend verhaal over de formatie dat vrijdagavond geschreven zou kunnen zijn, en de Volkskrant heeft helemaal niets.

Twaalf uur komt Melkert naar buiten met de mededeling dat er bijna een akkoord is. Het gerucht dat er toch sprake is van een vijftiende minister doet snel de ronde. 's Middags is er een waarschijnlijk laatste onderhandelingsronde. Tegen vieren is het pandemonium voor de deur van de Eerste Kamer compleet. De drommen toeristen negeren de dranghekken op het moment dat de onderhandelaars naar buiten komen. Ze mengen zich in het strijdgewoel en maken het werk van journalisten bijna onmogelijk. Overigens, collega's die openlijk verklaard hebben dat ze deze taferelen zo gemist hebben tijdens deze formatie, zijn nu op vakantie. Rob Koster mengt zich er wel in en ziet kans De Graaf te interviewen. Uit de flarden die ik opvang, begrijp ik dat er een vijftiende ministerspost komt en dat de verdeling van vrijdag is gewijzigd.

Ik haal Bolkestein uit de kluwen. ‘Wat een zegen was die Noenzaal. Anders hadden we dit de afgelopen maanden elke dag gehad,’ verzucht hij. Een vijftiende ministerspost heeft hij geaccepteerd, omdat er een zwaar ministerspakket voor de vvd tegenover stond. Van interne kri-

[p. 200]

tiek op de verdeling van vrijdag is hem niets bekend: er was toen volgens Bolkestein helemaal geen verdeling. Dat is niet waar, tenzij de formateur zijn woordvoerder vrijdagavond heeft laten liegen. Bolkestein is gewoon door de knieën gegaan voor die vijftiende minister, omdat hij anders met een pakket ministersposten was blijven zitten dat met hoongelach in en buiten zijn partij begroet zou zijn. Hij zegt ook nog dat hij niet van plan is binnenkort op te stappen als fractievoorzitter: ‘Dat gerucht kunt u van u afschudden zoals een eend waterdruppels van zich afschudt.’

Tijdens de briefing van Eef Brouwers horen we hoe de ministersverdeling eruitziet. Binnenlandse Zaken gaat toch naar de PvdA, Verkeer en Waterstaat én vrom verrassend genoeg ook. De vvd heeft met Financiën, Economische Zaken, Justitie, Buitenlandse Zaken en Onderwijs een ronduit zwaar pakket. Ik ga naar het Korte Voorhout om de verslagen voor de avond-journaals te monteren. Als ik via de computer het uitzendrapport over zaterdag lees, heb ik de neiging om de auto te pakken en naar huis te gaan: ‘Pronk hebben we op mysterieuze manier gemist,’ schrijft de betrokken eindredacteur. Sommige mensen willen wel verantwoordelijkheid dragen, maar hebben er moeite mee het ook te nemen.

's Avonds wordt een aantal namen bekend. De Grave voor Defensie vind ik verrassend, Apotheker voor Landbouw had ik ook zelf nooit bedacht. Rogier van Boxtel als de minister voor de nieuwe post, Grote Steden en Minderheden, lag voor de hand. Het zal voor hem niet meevallen om er wat van te maken: over deze post wordt vooralsnog lacherig gedaan in Den Haag. Mijn werkdag duurt inmiddels zestien uur. Thuis val ik op de bank in slaap.