Haags duet

Vrijdag 24 juli

Melkert verlaat om halfeen narrig de Eerste Kamer. De besprekingen lopen vast op de vijftiende minister. Bolkestein blijft zich ertegen ver-

[p. 195]

zetten. Hij zou over het plan om die minister te belasten met Koninkrijkszaken gezegd hebben dat hij het onzin vindt, een minister voor een kwart miljoen mensen: ‘Daar hebben wij in Nederland wethouders voor.’

Twee uur later gaan de onderhandelaars weer naar Kok. Rob Koster en ik hebben afgesproken dat we steeds op het Binnenhof zullen blijven. Officieel wordt gezegd dat de bijeenkomst tot ongeveer halfzes zal duren, maar in deze fase van de formatie weet je het maar nooit. Ik ga naar de redactie op het Korte Voorhout om een verslag voor het journaal van vier uur te monteren. Tegen vieren meldt Rob dat de onderhandelaars zich hebben teruggetrokken voor beraad in eigen kring. Op het laatste moment moet ik mijn verslag weer omgooien. Daarna ga ik terug naar het Binnenhof. Bolkestein komt aangewandeld. Hoewel ik weet dat hij bij dit soort gelegenheden nooit iets zeggen wil (gisteren heb ik in mijn verslag gezegd dat hij alleen toeristen te woord staat) besluit ik het toch te proberen. Hij staat inderdaad stil als ik hem iets vraag. Binnen een mum van tijd staan we te midden van tientallen belangstellenden. Midden in een zin wendt Bolkestein zich opeens tot een vrouw in een rood regenjack. ‘Dag mevrouw, wat een mooi jack hebt u aan.’ Er ontspint zich een kort gesprek tussen de twee, Bolkestein kapt het abrupt af en vervolgt zijn antwoord. Als hij uitgesproken is, vraagt een man met noordelijk accent of ze er vandaag uitkomen. Opnieuw reageert Bolkestein uitgebreid. Is dit zijn wraak voor mijn opmerking van gisteren? Ik vind het amusant en zal proberen het fragment vanavond te verwerken in mijn verslag.

Na onze berichtgeving in het vieruurjournaal wordt het druk bij de deur van de Eerste Kamer. Dat journaal valt midden in de dagelijkse livereportage van de Tour de France. Terwijl we staan te wachten, volg ik een discussie tussen krantencollega's over de Gay Games. Henk Bouwmans van Het Parool vindt dat de berichtgeving over die Gay Games op de binnenlandpagina thuishoort. Kees van der Malen van NRC Handelsblad acht de sportpagina's een betere plaats. Sjuul Paradijs meent dat er maar één plaats is voor de Gay Games: de uitpagina.

Tegen achten komen de onderhandelaars naar buiten. De verdeling van de ministersposten is nog niet rond. Melkert heeft de smoor in, Bolkestein doet opgewekt. Eef Brouwers vertelt een halfuur later opmerke-

[p. 196]

lijk gedetailleerd wat er is gebeurd. De gesprekken zijn vastgelopen op het politieke gewicht van de staatssecretarissen. De onderhandelaars zijn het wel eens over de verdeling van de departementen, de vijftiende ministerspost is van tafel. D66 krijgt Economische Zaken en Volksgezondheid, twee ‘zware’ posten. Maar de Democraten willen nu ook drie belangrijke staatssecretariaten en dat vinden PvdA en vvd te veel gevraagd.

's Avonds laat zie ik op Teletekst de verdeling van de ministersposten. De PvdA is loodzwaar bedeeld met Sociale Zaken, Buitenlandse Zaken, Justitie, Onderwijs, Verkeer en Waterstaat en uiteraard Algemene Zaken. De vvd heeft in dit rijtje een licht pakket: weliswaar Financiën en Binnenlandse Zaken, maar ook vrom en Landbouw - twee posten die bij geen van de partijen erg in trek waren. Bovendien zouden ook Defensie (waar de komende jaren bezuinigingen moeten worden doorgevoerd die de vvd niet wil) en Ontwikkelingssamenwerking (waar volgens de vvd een staatssecretaris thuishoort) naar de liberalen gaan. Als Bolkestein met deze verdeling akkoord gaat, heeft hij een zware prijs moeten betalen voor zijn verzet tegen een vijftiende ministerspost. In de verdeling die circuleerde mét die vijftiende ministerszetel, kwam de vvd veel beter voor de dag. Bovendien zou de PvdA dus opnieuw Onderwijs krijgen. Ik kan me niet voorstellen dat dit het uiteindelijk wordt.