Woensdag 15 juli
De hele dag ben ik bezig met een onderwerp over kandidaat-ministers. Het moet vervelend zijn voor de mensen die we níet noemen, bedenk ik me. Voor Tineke Netelenbos bijvoorbeeld, die dolgraag minister van Onderwijs wil worden. Gezien alles wat we over dat departement hebben gehoord (de PvdA wil er na acht jaar wel vanaf, de vvd wil het graag hebben) lijken de kansen voor Netelenbos op dit departement verkeken.
Aan het eind van de middag komen de onderhandelaars naar de Noenzaal. Ze hebben hun besprekingen over het conceptregeerakkoord afgerond. Volgens Bolkestein ligt er nu een professioneler regeerakkoord dan vier jaar geleden. Na afloop van de persconferentie spreek ik hem even apart. Hij zegt het zat te zijn, hij wil op vakantie. Ik voel met hem mee. Net als waarschijnlijk iedereen die intens betrokken is geweest bij campagne, verkiezingen en formatie, ben ik doodmoe. Vrijdag 31 juli hebben de onderhandelaars in hun agenda genoteerd als uiterste datum van de bordesscène, zo hoorde ik van de week. Dat duurt nog ruim twee weken.