Vrijdag 10 juli
Op Trouw na, hebben alle kranten het bericht over Wallage. Hij geeft een persconferentie na afloop van het kabinetsberaad. Het is vandaag normaal gesproken de laatste keer dat Paars i vergadert. Vorige week hebben collega's gevraagd of het ppv-bestuur wilde proberen om op deze vrijdag nog een laatste persconferentie van de minister-president te regelen. Sinds de demissionaire staat van het kabinet hebben die vrijdagse persconferenties niet meer plaatsgehad.
Vice-premier Dijkstal komt 's middags naar de pers. Hij maakt de benoeming van Wallage bekend. Dijkstal vindt de overstap van Wallage zeer wel te verdedigen, gezien zijn staat van dienst in de politiek. Als ik hem vraag of hij hetzelfde gedaan zou hebben (Dijkstal stond tweede op de kandidatenlijst van de vvd, zoals Wallage tweede stond op die van de PvdA), zegt hij ronduit ja.
Na Dijkstal verschijnt Wallage. Hij houdt een gloedvol betoog dat erop neerkomt dat hij drie weken geleden is teruggekomen op zijn besluit om niet naar Groningen te gaan. Persoonlijke motieven (hij is onlangs met vrouw en kinderen verhuisd naar Groningen) hebben daarbij een doorslaggevende rol gespeeld. Hij is al teruggetreden als fractievoorzitter. Wallage is een politicus met overredingskracht. Kees Boonman zit naast me en zegt op een gegeven moment dat hij vindt dat het wel kan, de overstap van Wallage. Sjuul Paradijs, die vooraf in de sociëteit de messen sleep, houdt zich opvallend rustig. Ik begrijp de overwegingen van Wallage, maar ben het niet met zijn besluit eens. Hij heeft, ook toen hij wist dat Groningen een burgemeester zocht, herhaaldelijk verklaard dat hij fractievoorzitter zou blijven. Hij stond tweede op de PvdA-kandidatenlijst om tot uiting te laten komen dat hij de tweede man van de partij is. Dat schept verplichtingen. Melkert heeft zich vooralsnog als enige kandidaat gesteld om hem op te volgen. Pronk weet nog niet zeker of hij zich ook als kandidaat-fractievoorzitter zal melden.
Auteursrechtelijk beschermd