werd Frankrijk vertegenwoordigd door Claude de Mêsmes, markies van Avaux, en Spanje door graaf Guzmán de Peñaranda. Deze heren vielen destijds niet op door intelligentie. De Verenigde Provinciën hadden als ambassadeurs Adriaan Pauw uit Holland en Jan van Knuyt uit Zeeland. Beiden waren bekwaam, Pauw misschien in uitzonderlijke mate. Volgens C.V. Wedgwood, die zich in deze periode heeft gespecialiseerd, was Pauw de enige man die Richelieu te slim af is geweest.
De herdenking in de Ridderzaal was aardig. Frits Korthals Altes sprak goed, zoals viel te verwachten. Daarna Peter Kooijmans, die naar mijn smaak iets te eurofederalistisch was. Muziek was leuk. Maar alles op het Binnenhof was verregend. Al die mensen die zo hun best hadden gedaan goed voor den dag te komen, want de koningin zou erbij zijn...! Wat jammer.
Auteursrechtelijk beschermd