Haags duet

Maandag 1 juni

Anderhalf uur tennis met onder anderen Hans Heg, de aimabele muziekrecensent van de Volkskrant. Hij wijst mij erop dat de première van Siegfried om halfzes begint. Halfzes! ‘Sommige stukken zijn echt mooi,’ zegt hij met een gezicht alsof hij het

[p. 135]

meent. Hij is net in Parijs geweest voor een interview met de producent van een film over de vorig jaar overleden Sviatoslav Richter. De vpro gaat die film in drie delen uitzenden. Er valt toch wel wat te zeggen voor die omroep. Wij zijn zelf lid.

Siegfried eindigt om halfelf. Dat is dus een duur van vijf uur minus twee pauzes. Sommige stukken zijn echt mooi, zoals het smeden van het zwaard Nothung, en ook spectaculair geënsceneerd, maar je moet er wel lang op wachten. De liefdesscène tussen Brünnhilde en Siegfried, waarmee het stuk eindigt, duurde een dik halfuur! Des Guten zuviel. Dirigent was Hartmut Haenchen, de man ‘die alles mee heeft behalve zijn naam’, zoals een muziekrecensent eens opmerkte. Met deze Ring-productie heeft Haenchen wel iets kolossaals gedaan. In de pauze ontmoette ik Bart Tromp, die mij erop wees dat de ‘verkozen burgemeester’ uit het PvdA-verkiezingsprogramma was geamendeerd. Waar praten we dan nog over?