Haags duet

Maandag 25 mei

De onderhandelaars hebben besloten dat de manier waarop ze ons dagelijks te woord staan moet veranderen. In plaats van achter een tafel te gaan zitten, blijven ze nu staan. Deze door-step moet benadrukken dat het tijdens de persontmoetingen in de Noenzaal om niet meer gaat dan een paar korte uitspraken van de onderhandelaars en een enkele vraag van een journalist. Kennelijk zijn de onderhandelaars bang dat ze door de nieuwe omgangsvorm met de pers toch vroeger of later méér zullen zeggen dan de bedoeling was tijdens de formatie.

Om vijf uur staan de drie heren daar dan. Ze hebben duidelijk niet van tevoren bedacht dat de twee die niet het woord voeren er nogal belachelijk bij staan. Ik weet bijna zeker dat dit een idee van Wallage is. Twee jaar geleden al heeft hij tegen me gezegd dat hij deze vorm wilde tijdens de formatie. Hij dacht toen nog aan drie microfoons bij de deur van de Eerste Kamer.

[p. 129]

Vandaag doet Bolkestein het woord. Hij zegt dat de zes, de drie informateurs en de drie onderhandelaars, nog steeds aan het verkennen zijn: ‘We streven ernaar eerst het hele terrein in kaart te brengen om er zo achter te komen welke compromissen kunnen worden gesloten.’ En Wallage: ‘De komende dagen zullen we nog bezig zijn met het doorploegen van alle terreinen. We willen eerst de schade in zijn geheel opnemen voordat we kunnen onderhandelen.’ Alsof ze elkaar voor het eerst tegenkomen aan die onderhandelingstafel, zo klinkt het. Ironisch genoeg hebben ze vandaag gesproken over ‘de stroperigheid van de besluitvorming’, zoals Bolkestein het samenvat.

's Avonds wint J.J. Voskuil de Libris Literatuur Prijs. Mijn favoriet was Helga Ruebsamen. Het lied en de waarheid vind ik een zeldzaam mooi boek.