Donderdag 21 mei, hemelvaartsdag
Ik versla Erik met 6-1. Daarna spelen we dubbel met Gerrit Korthals Altes en Gijs Scholten van Asschat. Politici tegen het toneel. De eersten winnen. Het was goed tennisweer: koel en bedekt.
Femke en ik gaan 's avonds naar Zes personages op zoek van de Toneelgroep Amsterdam in de Stadsschouwburg. Een interpretatie van Gerardjan Rijnders van Pirandello's Six personnages en quête d'un auteur, gelardeerd met teksten van Wittgenstein. Een cerebrale en dus steriele constructie. Mij dunkt er is niet hard genoeg aan gewerkt. Van Wittgenstein vooral de meest bekende teksten: Die Welt ist alles was der Fall ist; worüber man nicht sprechen kann, darüber soll man schweigen. Heeft Gerardjan nog wel iets te melden? Die Stadsschouwburg moet overigens vanbinnen grondig worden verbouwd. De zaal is hopeloos. Weg ermee. Maar ja, het is een monument hè. Weer een teken van decadentie. Men kan alles wel monument noemen. Zoals het Olym-
Auteursrechtelijk beschermd