Haags duet

Zaterdag 4 april

Van halftien tot één uur zit ik de Executieve van de li voor, in de balzaal van Hotel Krasnapolsky. Vooral de zogenaamde country reports zijn leerzaam en interessant. Veel partijen vragen steun. Helaas zijn onze middelen beperkt. Ik lunch met de Bulgaren. Er zijn daar vier liberale partijen, waarvan één een etnische (dat wil zeggen Turkse) achtergrond heeft. Ik zeg dat ze zich tot hoogstens twee partijen moeten herstructureren voordat ik ze de li binnenlaat. Al die schisma's en re-schisma's draaien uitsluitend om persoonlijkheden en ik heb daar genoeg van.

's Middags meer slecht nieuws over Hans van Baalen. Hij besluit afstand te doen van zijn kandidatuur voor het Kamerlidmaatschap. Het is onvermijdelijk maar tragisch. Onvermijdelijk, omdat hij zozeer de schijn tegen heeft gekregen dat hij politiek niet meer kan functioneren - of hij nu schuldig is of niet - en tragisch, omdat hij op een onvoorstelbare wijze moet boeten voor al dan niet vermeende jeugdzonden. Als de be-

[p. 56]

schuldigingen waar zijn, zou ik daar zwaar aan tillen. Maar het is een hard gelag.

's Avonds komen Erik en Riemke van Bruggen en Thijs en Annelies Ornstein eten. Ik word namelijk 65. Ik ken Erik en Thijs sinds 1945; Femke kent hen sinds een paar jaar later. Femke en Thijs woonden niet ver van elkaar in de Watergraafsmeer; Femke en Erik hebben op school samen nog in een toneelstuk gestaan. Gezellig. Van Erik krijg ik wijn, van Thijs een fles uit 1740 die hij in Suriname heeft opgegraven.