Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Zaterdag 24 april

Tennis bij Festina. De banen zijn zacht doordat drainage is aangelegd. Maar dit betekent wel dat bij regen het water niet langer op de baan blijft staan. Van Festina naar boekhandel Paagman in Den

[p. 275]

Haag, waar ik grif zo'n 50 exemplaren van mijn boek signeer. Om 17.00 uur een ontmoeting met Ben Bot in Corona. Hij wil natuurlijk weten wat ik ga doen. Ik zeg dat ik het nog niet weet. Verder over Turkije, waar Ben ambassadeur is geweest. Wat, als toelating van Turkije op termijn leidt tot lidmaatschap van de Oekraïne, Wit-Rusland en Moldavië? Ben denkt dat dit zal leiden tot een splitsing van de eu met een harde kern die alleen verder gaat. Maar hoe houden we de anderen dan buiten de deur? ‘Nou, dan zeggen we gewoon: pech gehad,’ zegt Ben. Ik geloof daar niet in. Als we dat nu al niet durven zeggen tegen de Roemenen en de Turken, durven we dat straks wel te zeggen tegen de Polen en Slowaken? Neen, we koersen aan op een Interne Markt en weinig meer. We zullen stabiliteit exporteren. Op zichzelf is dat waardevol genoeg. Maar we zullen ook instabiliteit importeren.