Dinsdag 21 oktober
Met sn naar Straatsburg. Eerst overleg met Buttiglione. Die man komt altijd met een hele lading staf. Verschillenden moesten op de gang wachten want mijn bureau de passage in Straatsburg is maar klein. Ik moet Buttiglione vertellen dat ik niets zie in het Portugese compromis inzake de overnamerichtlijn. Dat vindt hij natuurlijk vervelend want hij had gehoopt dit als succesje van het Italiaanse voorzitterschap binnen te kunnen slepen. Maar als ik dat aanvaard, is het onderwerp voor tien jaar van de agenda. Commissievergadering. Voor mij vooral van belang de Dosenpfand. Ik amuseer mijn collega's met allerlei Einwegverpäckungen die minieme verschillen vertonen en daarmee de absurditeit van het Duitse systeem aantonen. Michaele is plenair gegaan. Günter beperkt zich tot wat pro-formagesputter en een aantekening in de notulen. Michel B. pleit voor nog weer uitstel. Dit is de as Parijs-Berlijn maar dan op Commissie-niveau. Een schaamteloze vertoning. Maar ik krijg het er door en dat is wat telt. Maak een opname in het Duits met onze eigen televisiedienst, die op alle nieuwsuitzendingen van alle Duitse zenders wordt vertoond want alle Duitsers hebben hier last van. Aan het einde van de middag het vragenuur met voor mij een dozijn vragen waarvan ik ongeveer de helft kan afwerken. 's Avonds een mondelinge vraag met debat (van Lehne, Manders etq.) over de Dosenpfand, maar die zijn nu ruimschoots tevreden. Ten slotte het rapport-Rotleigh. Ik lig om 01.00 uur in mijn bed.