Dinsdag 23 september
Eerst het rapport-McCarthy. De open software-mensen hebben enorm gelobbyd - op het agressieve af. Ik ben niet gerust op de afloop en Arlene M. ook niet. Ze begint nu zelfs de steun van haar eigen groep (de pse) te verliezen. Vervolgens de minister-president van Roemenië, die ons (plenair) komt vertellen dat de behandeling van minderheden in zijn land voorbeeldig is en pleit voor de toetreding van Turkije en de West-Balkans. In de Commissievergadering praten we eerst over de Alsthom-affaire. Pascal schetst de nationalistische reacties van de Franse pers jegens de bureaucratie in Brussel. Ahurisants noemt hij die. Dan de Eurostat-affaire. Ik houd een krachtig pleidooi voor Solbes zonder zijn naam te noemen. Anderen vallen mij bij. Aan het einde van de discussie zegt Prodi dat hij niet uit is op het hoofd van de een of andere commissaris. Daarna Cancun. Pascal legt uit wat de werkelijke redenen voor het échec zijn: (1) post-Irak; (2) de productiviteit van China; (3) het feit dat er twee ‘syndicats’ zijn: een van de pays émergeants en een tweede van de armste landen. Na de bijeenkomst gepraat met Graham Watson over wat ik de eldr-groep 's avonds zou gaan zeggen. Daar heb ik het gehad over de onmogelijke positie van olaf - onafhankelijk maar toch onderdeel van het commissieapparaat. Werd ondersteund door Colette Flesch. De groep maakte een vrij rustige indruk, afgezien van een wat opgewonden Deen (Sörensen). Jan Mulder, een van de felste critici, was er helaas niet. 's Avonds laat het rapport-Theresa Villiers over de Investment Services Directives.
Auteursrechtelijk beschermd