en avondjurk, zodat we nog enige tijd hadden om de tuin te bekijken. Het weer was schitterend. Ik had Peter Dunn gevraagd voor de picknick te zorgen, inclusief een tafel en vier stoelen. We hebben daar in het midden van het grasveld gezeten, bij vallende avond en fraai uitzicht. Het was feëriek. Otto en Alexandra vonden het ook geweldig. Maar de Idomeneo hoef ik nooit meer te zien. Ellenlang en een tegenvaller vergeleken met Don Giovanni, de Nozze en zelfs Die Zauberflöte. Maar ja, ook Homerus slaapt wel eens. Het huis van Peter Dunn is mooi. Ik zou er graag nog eens naar teruggaan maar dan op een wat doelmatiger wijze. Nu moesten we immers nog naar London Airport. De Lambsdorffs vertrokken eerder met dezelfde auto en chauffeur die hen had afgehaald. Vlak voor ons vertrek zagen we nog de meisjes Rauwerda, nu allebei getrouwd. Peter was in aantocht maar we moesten weg. De tocht naar London Airport ging gesmeerd. Leuk geluncht aan de Theems vlak bij Hampton Court. Dit is de laatste uitspatting naar aanleiding van mijn zeventigste verjaardag. Terug naar Amsterdam en meteen met de auto naar Brussel vanwege dat verdomde seminar morgen.
Auteursrechtelijk beschermd