Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Dinsdag 9 juli

Ontbijt in het ep met twee liberale mep's: Diana Wallis en Nick Clegg. Beiden aardig en capabel. Van Clegg - die overigens vloeiend Nederlands spreekt, zijn moeder is Nederlandse - wordt gezegd dat hij naar Westminster wil om daar te worden opgeleid tot opvolger van Charles Kennedy. Gesprek ging over het overreageren van de Britse douane op toeristen die te veel alcohol en sigaretten bij zich hebben. Daarna een bijeenkomst over de Channel-tunnelproblemen. Ik begin aardig genoeg te krijgen van het Franse getraineer. Als die niet opschieten, zal ik ze een brief moeten schrijven op basis van art. 4 van de aardbeienverordening. Vervolgens Klaus-Heiner Lehne met vertegenwoordigers van de Duitse toeristenindustrie. Ter zake van de btw op de horeca ligt het probleem in Berlijn, niet in Brussel. Om 12.00 uur madame Lenoir, Franse staatssecretaris voor Europese Aangelegenheden. Kwade tongen beweren dat dit de beloning is voor haar verzet, als lid van de Conseil d'État, tegen de beschuldigingen aan het adres van Chirac. In ieder geval was zij voorzitter van een Europees Comité voor medisch-ethische vraagstukken en alleen al om die reden interessant. Lunch met het Comité van Jaap Winter over Good Governance. Interessante discussie. Ben benieuwd waar hij in september - zijn tweede rapport - mee komt. Na de lunch

[p. 196]

weer mevrouw Hübner, de Poolse toetredingsonderhandelaar. Dan een bijeenkomst met enige collega's over de defensie-industrie. Ik leg uit wat ik ter zake van de invoertarieven aan het doen ben en voor de rest ben ik sceptisch. Wichtigmacherei van Erkki Liikanen, das Kommissärchen, zoals hij onlangs in een Duits blad werd genoemd. Ten slotte een bijeenkomst van de Vereniging van Eigenaren bij onze Syndic Similon. Ik begin nu op mijn wenkbrauwen te lopen.