Maandag 29 april
De grote zaal van het Charlemagne-gebouw is geheel vol, dus dat mag een succes heten. Houd mijn toespraak en blijf de rest van de morgen om mijn belangstelling te tonen. Het onderwerp: harmonisatie van de vennootschapsbelasting, is belangrijk genoeg. Maar of het er ooit van komt? Geen lunch want moest spelen in ons bloedeigen tennistoernooi. Hebben dit keer (net) gewonnen maar het was wel de prikkers tegen de prutsers. 's Avonds het diner met Schröder en een stuk of vier Berater. Aan onze kant Prodi, Wallström, Liikanen, Monti en ik, plus secretaris generaal. Vriendelijke atmosfeer - geen muggenzifterij. Onderwerpen: het witboek Chemische Industrie, de overnamerichtlijn en de handel in auto's. Na afloop gaf men hoog op van Schröders voorbereiding maar ik vond het heel gewoontjes. Men bewondert de machtigen al snel. Dat heb ik duidelijk bij Shell meegemaakt. Aan het einde van het diner zei Schröder dat het aanpassingsproces aan de globalisering te snel ging voor de Duitse burgers. Nogal wiedes, dacht ik, want die mensen zijn niets gewend - noch onder Kohl, noch onder hem.