Zaterdag 21 april
Femke gaat met de dames mee, ik blijf wat werken in het hotel tot mijn informele persbriefing. Vervolgens lunch en daarna een ontmoeting met de bankpresidenten en ministers van Financiën van alle toetreders, inclusief Turkije. De Turken houden hun kop want die hebben een crisis thuis en willen geld zien. Ik vraag Gerrit wat de grondoorzaak van de Turkse crisis is. Hij antwoordt: slecht bestuur. Maar als we ze nu weer geld geven, zeg ik, hoe leren ze het dan ooit? Gerrit zwijgt. De Zweedse voorzitter Bosse Ringholm is niet de handigste. Eerst geeft hij van de twee Polen de minister van Financiën het woord, terwijl Balcerowicz op de sprekerslijst staat. Daarna geeft hij mij het woord hoewel ik daar niet om heb gevraagd. Ik zeg dan ook dat ik niets aan de discussie heb toe te voegen. Günter Verheugen wijst op een inconsistentie: wij vragen de ls's veel milieu- en andere infrastructuurinvesteringen te doen maar tegelijk hun financieringstekort laag te houden. Geen discussie dus een bijeenkomst van het jaar nul. Na afloop loop ik op Balcerowicz af om kennis met hem te maken want op zondag 1 juli moet ik hem in Berlijn toespreken. 's Avonds diner in een zeer hoge zaal aan de haven, aangeboden door de Centrale Bank. Ik zit naast de Griek.
Auteursrechtelijk beschermd