Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Woensdag 7 februari

Commissievergadering. Eindelijk wordt mijn ‘Strategie voor Belastingen’ besproken. Bijna allen namen deel. Van hen die spraken, waren bijna allen ondersteunend. Nu moet het document naar de Tax Policy Group. Daarna kan het als een Mededeling naar Raad en ep. Ik hoop dat het in de informele Ecofin in Malmö kan worden besproken. Verder een debat over tariefconcessies voor Less Developed Countries (ldc's). Gaat over suiker, rijst en bananen. Dat wordt weer eindeloos vooruitgeschoven. De eu op zijn smalst. En dat terwijl het voorstel nog niet eens in de Raad is besproken! We geven toe nog vóór het eerste schot is gelost! Chris geeft me een briefje: ‘You are entirely right - not well handled. We went out to the end of this branch and

[p. 117]

now it's being sawn off.’ 's Middags kwam René Leegte langs met een stel van zijn Unilever-collega's - de meesten uit het IJs. Aardige jonge mensen. Daarna software patents, waar we de kerk in het midden van het dorp proberen te houden. Slecht interview met de gpd. De meeste Nederlandse journalisten stellen alleen belang in rellen of in hemelbestormende beschouwingen. 's Avonds met Femke naar een bloedstollend mooi oratorium van Emilio di Cavalieri in de Malibran (± 1600) waar ook de oude Kohnstamm met vrouw was. Hij wil weer met me lunchen.