Vrijdag 29 december
Nog 300 km naar Mendoza. Koffie gedronken op de grens met die provincie. Lunch in La Paz, waar ik de lekkerste gebraden kip van mijn leven heb gegeten in een klein maar sympathiek restaurant. Heb grapjes met de eigenaar gemaakt. Mendoza is een levendige, schone provincieplaats met 600.000 inwoners. Hebben gegeten in een peatonal die precies op de Rambla lijkt. Argentinië is me alles bij elkaar toch meegevallen. Giovanni Malagodi zei mij eens: ‘It is a country without a soul.’ Maar dat komt misschien door de grote immigratie. Nu willen velen weer weg, vanwege de recessie. Peron heeft het land afgeschermd van de buitenwereld. Daarom kan de Argentijnse industrie nu slecht concurreren. Door de currency board stijgt de peso met de dollar, terwijl hun grootste markt, Brazilië, heeft gedevalueerd. Ik vind currency boards maar link. Je drukt de inflatie de kop in, maar verder ben je overgeleverd aan de $. Ik hoop overigens dat de regering van dit land haar beleid van liberalisering en deregulering kan doorzetten.
Auteursrechtelijk beschermd