Met de trein naar Brussel, twee uur later dan gewoonlijk vanwege Femke's verjaardag. Die trein is altijd een rustpunt. Meestal lees ik een boek. De demonen van Dostojevski heb ik uit. Ik begin nu aan Terug tot Ina Damman. In mijn toespraak over Ter Braak heb ik gezegd dat het de tand des tijds niet heeft overleefd. Kijken of ik gelijk had. Verder rustig gewerkt in mijn appartement aan de Avenue Louiza, dat werkelijk erg mooi is geworden.
Auteursrechtelijk beschermd