Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Dinsdag 3 oktober

Tennis om 08.00 uur met mijn moniteur Thierry Koche. Dan met de auto naar Luxemburg. In Brussel worden we opgehouden door een demonstratie wegens ik weet niet wat. In Luxemburg door een lange rij vrachtauto's. Ik kom dus met 45 minuten vertraging in de Telecom Raad. Ik had vanuit de auto aangegeven dat die maar moest beginnen met een presentatie van het posterijenvoorstel - want daar gaat het vandaag om - door de plaatsvervangend dg Heinz Zourek. Toen ik binnenkwam, was de discussieronde net begonnen. Die viel niet mee. De Scandinavische landen, Nederland, Oostenrijk en Duitsland voor; vk, Ierland, Spanje, België en Luxemburg aarzelend. Frankrijk, Italië, Portugal en Griekenland tegen. Dat wordt

[p. 98]

nog een hele heis. Tot slot heb ik een donderspeech afgestoken over het fuzzy image van de eu: in Lissabon beslissen de regeringsleiders iets maar als het dan op daden aankomt, is het: ho maar! Na afloop een halfuur met Monique de Vries gekletst. Ze vindt haar baan leuk en heeft ook verder goede berichten. De vvd is een grote, stabiele partij geworden die centrum-rechts beheerst. Dat is precies wat ik wilde. Nu moeten we nog de grootste worden! Verder met de auto naar Straatsburg.