Dinsdag 25 juli
Terug uit Frankrijk. Om elf uur ontmoeting met Lamfalussy voor de Groupe de Réflection. Hij maakt indruk. Voormalige Hongaar, die daar nog een Weingut heeft. Het verslag over wat er met de regulering van aandelenbeurzen moet gebeuren, dient eind november in essentie klaar te zijn. Dat wordt dus aanpoten geblazen. Lunch met de oude heer Max Kohnstamm, die ik een zwart beeld heb geschilderd van wat er door de uitbreiding met de eu en de Commissie gaat gebeuren. Over een eeuw, zei ik hem, zou een geschiedschrijver wel eens kunnen concluderen dat het hoogtepunt van de Europese integratie nu is en dat de uitbreiding verstarring en een terugkeer naar intergovernementalisme heeft gebracht. In ieder geval wordt het alle hens aan dek, vrees ik, om te bewaren wat we hebben. 's Middags een interview met Il Giornale en vervolgens een nabespreking met mijn kabinet over wat we hebben bereikt en wat niet; wat goed is gegaan en wat verbeterd kan worden. Ik geloof dat mijn mensen wel tevreden en goed op dreef zijn. Ten slotte afscheidsdiner voor Carlo Trojan. Prodi sprak kort en slecht. Michaele Schreyer om Carlo te bedanken voor wat hij voor de eenheid van Duitsland en dus voor Berlijn heeft gedaan. Carlo antwoordde aardig. Vervolgens vergat Prodi de champagne die op tafel stond. In het algemeen hebben Italianen veel savoir-faire - willen zij bella figura maken - maar Prodi is de uitzondering die deze regel bevestigt. Hij is aardig maar onhandig.
Auteursrechtelijk beschermd