Dinsdag 7 december
Interne Markt Raad. Er gebeurt van alles tegelijk in zo'n Raad dus het is oppassen geblazen. In mijn ene oor zegt John Mogg iets in het Engels. Aan mijn andere oor bengelt een microfoontje waardoor ik luister naar wat Hans Eichel in het Duits zegt. Ondertussen zit Laurs Nørlund op zijn hurken naast me om me iets te vertellen over wat hij met de Deense delegatie aan het uitspoken is over een geheel ander onderwerp. Maar dat is juist waarom ik zulke Raden leuk vind. Er zit tenminste spanning in. De e-commerce-richtlijn slepen we erdoor, na een debat van een uur of drie. Dat is een mooi succes. Probleem was dat die richtlijn te veel onder de plak van de justitie-ministers zat en te weinig aandacht van de ez-ministers kreeg. Heb daarom ook meer aandacht van de laatsten gevraagd in Berlijn (Müller) en Benelux (Jorritsma, Chevalier en Grethen - wat is die man dik geworden!). Mijn dreigement het voorgestelde amendement op de douanecode in te trekken, heeft gewerkt: Finse voorzitter Sasi heeft het punt uitgesteld en doorgeschoven naar Coreper. Wat betreft het volgrecht (droit de suite/resale right) heeft het vk zich misdragen. Tijdens de lunch heeft minister Liddell gezegd dat zij het ‘vitaal nationaal belang’ zou inroepen. En dat over een zaak van ten hoogste 4 procent van de verkoopwaarde van een kunstwerk. Tony Blair zit er enorm achterheen om dit tegen te houden en belt heel Europa af. Maar er was een gekwalificeerde meerderheid in februari en nu weer. Sasi gaat door de knieën voor de Britse druk en vraagt niet om een stemming. Ik ook niet want heb bigger fish to fry (belastingpakket). Maar ik merk wel op dat het ‘vitaal nationaal belang’ sinds de acte unique van 1985 niet is ingeroepen en noem het een ominous precedent. Wat de een kan doen, kan de ander ook. Zou Sasi ook hebben gebogen als
Denemarken het ‘vitaal nationaal belang’ had ingeroepen? Sommige lidstaten zijn gelijker dan andere.
Auteursrechtelijk beschermd