Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Vrijdag 8 oktober

Ecofin in Luxemburg. Gerrit Zalm was er, geschikt als altijd. Verder Wim Duisenberg, die er slecht uitzag. Ik had twee agendapunten, waaronder het lage btw-tarief voor arbeidsintensieve diensten. Dat had in Turku tot veel geharrewar geleid want Portugal wilde daar ook de restauration onder laten vallen en daar waren de Duitsers, vanwege het mogelijke verlies aan inkomsten, fel op tegen. We dachten het aan de lunch te hebben opgelost door een verklaring van mijn kant dat we een Portugees verzoek om hun regiem voort te zetten sympathiek zouden beoordelen. Maar na de lunch kwamen de Spanjaarden, die daarvóór hun mond hadden gehouden, plotseling met hun eigen probleem, dat vergelijkbaar was met dat van de Portugezen. De Duitsers wilden daar weer absoluut niets van weten.

[p. 31]

Ten slotte heeft Strauss-Kahn de Spanjaarden de mond gesnoerd. Die man heeft duidelijk overwicht. Maar: waar is dit allemaal om begonnen? Om werkgelegenheid te scheppen. Komen die banen er ook? Komen er meer kappers omdat zij onder het lage btw-regiem gaan vallen? Nauwelijks. Wie is met die onzin gekomen? De regeringsleiders, die weer eens voor een ogenschijnlijk plausibele maar verkeerde gedachte zijn gevallen, tegen de zin van de Commissie. Terwijl wij onze tijd zitten te verdoen, gaat de werkelijke wereld door. Ook bilateraaltjes met Gordon Brown, Strauss-Kahn en Hans Eichel. Was pas om 21.00 uur thuis in Amsterdam.