bedwinger van Wales, Hammer of the Scots, heeft onder zijn bewind de grondslagen van het Engelse recht gelegd. (Zie III, 2) Als hertog van Aquitanië was hij de grote tegenspeler van zijn leenheer Philips IV, bijgenaamd de Schone, de raadselachtige zwijger en staatsman van absoluut gezag, overtuigd dat het doel de middelen heiligt. (Zie V, 2) Zowel de Franse als de Engelse koning waren bezig vorm te geven aan hun staat en hun middelen waren niet zachtzinnig. Zij wedijverden om invloed in Vlaanderen, het rijkste land van het christendom, dat door Leliaerts en Clauwaerts werd verscheurd. Ondertussen probeerde Floris zijn aanspraak op de Schotse troon te staven en de Engelse wolstapel naar Dordrecht te halen. Het was de vooravond van de Honderdjarige Oorlog.
Waar draait het stuk om? Een man wiens eerzucht zichzelf, maar bovenal zijn land geldt, die veel tot stand brengt, wordt door zijn succes overmoedig, roept tegenkrachten op die hij niet meer aankan en valt daaraan ten prooi. Het gaat dus om de overmoed waarvoor de Grieken in hun treurspelen keer op keer hebben gewaarschuwd - een les die in de moderne Nederlandse politiek soms vergeten lijkt te zijn.
De Karmelieter broeder, Floris' raadsman, is het enige geheel verzonnen personage. Ik had behoefte aan een waarnemer en commentator, iemand die de rol van het koor in de Griekse tragedie zou kunnen spelen. En in een wending van Sartreïaanse ironie is het juist deze monnik, de incarnatie van gezond verstand, die de aanleiding tot de