Ja zeg, kom nou!
Máák het nou! Hou een ander een beetje voor de gek, wil je? De elleboog wordt geheven als op de tekening (wat handig toch, zo'n tekening erbij!). Kinderen bewegen de arm vaak nog extra op en neer. Men hoeft geen afgestudeerd psycholoog te zijn om er afweer in te herkennen.
Er is een typisch mechanisme verbonden aan deze elleboogbeweging. Doe het eens. Merkt u het? Uw hoofd gaat vanzelf scheef. Hallo, nee, wacht - als uw hoofd niet vanzelf scheef gaat, niet tobben, mevrouw, meneer. U hebt geen vreselijke kwaal, u bent gewoon de uitzondering die de regel moet bevestigen.
We zien daar een vinger: ja, had u een vraag? O, een opmerking. Uh-huh, uh-huh. Juist. Mevrouw heeft gelijk, de opzwaaiende elleboog kan ook symboliseren dat men ‘er niets voor voelt’. Draag die vuilnisbakken zelf maar naar boven. Je denkt toch niet dat ik voor dat zootje onbenul een toespraak ga houden? Ja, ik ga daar ophouen met roken, is het enige lolletje dat ik heb, dan maar een jaartje eerder dood. Ik in me blote kont in die sauna?... ja, je tànte.
Kent u, wat tante aangaat, de uitdrukking in haar geheel? Als volgt: ja, je tante op een houtvlot en ik maar smalfillumme!