Sturmfels

20 October.

Ik heb met Moeder over een plan gesproken, dat zij goedkeurt. Toen ik bij Freule Georgiana logeerde, heeft zij mij menigmaal over eene vrouwen-vereeniging gesproken, die zich ten doel stelt arme kranken en kinderen te verplegen. Ds. Kerner had daarover een schrijven ontvangen, met eene uitnoodiging daarvoor helpsters te winnen, en er Vader van verteld. Te Bermen was een ziekenhuis opgericht.

Moeder begreep, dat eene verandering voor eenigen tijd mij welkom zou zijn; zij was nog gezond en krachtig en heeft er niet tegen, dat ik mij voor eenigen tijd bij die vereeniging zal aansluiten.

Wolfram's afscheid was eenvoudig en hartelijk.

[p. 305]

‘Je begrijpt het, Margreet, als ik je van dienst kan zijn, als ik iets voor je doen kan, zal ik mij gelukkig achten.’

Juist: van dienst kan zijn. Dankbaarheid heeft hem toen zijn leven willen laten ten offer brengen. Ik had recht op zijn leven en hij bood het mij aan: ernstig en met het vaste voornemen om gelukkig te maken, spoedig - heeft Wolfram ooit geaarzeld waar zijn plicht heeft gesproken? - en in dit geval sneller dan anders, daar er zooveel viel te vragen, te schikken en te regelen voor zijn huwelijk met eene vrouw uit lager stand. De toestemming van den Koning was daartoe noodig en ik weet niet meer welke andere formaliteiten!