Aenmerkingen over de verwaerloozing der Nederduitsche tael.
§. 1.
Niets staet zoo naeuw met de eigene grondbeginselen eener natie in
verband, als de volkstael. Het is de tael, die dezelfde denkwyzen door al de
rangen der maetschappy verspreidt; die de verscheidenheid der volken doet
onderkennen, en gevolgenlyk de nationaliteit vormt.
Derhalve is het aen een vaderlandsch Bestuer, als plicht,
opgelegd, de volkstael byzonderlyk voor te staen.
De tael der inwooners van Belgie is deels Vlaemsch, deels Waelsch.
Nogtans wordt het Vlaemsch veronachtzaemd, en is het Fransch alleen in de
handelingen der regering ingevoerd.
De redenen, welke ter verdediging van dit stelsel voorgegeven
worden, zyn voornamelyk, dat de meeste Belgen Fransch spreken; of ten
minste, dat de voornaemste onder hen Fransch kennen; en verders, dat het
Nederduitsch ruw en onbeschaefd is.
Voor allen vooringenomen Belg, die met zyn geboorteland niet
onbekend is, ware de wederlegging van dit stelsel volkomen onnoodig; doch daer
er mogelyk velen, uit voor-oordeel of onwetendheid, hierin ter goeder trouw
zyn, zoo gaen wy deze gewaende verdedigingsmiddelen opvolgenlyk
onderzoeken.
Men behoeft slechts de brooze optimmering der redeneringen van de
vyanden der vlaemsche tael wat van dichter by na te speuren, om van derzelver
zwakheid overtuigd te zyn, en ze geheel te zien instorten.